◄**

▼*

►**

Complementszinnen

 

Complementszinnen ingeleid door να

Het voegwoord να leidt in de regel subject (onderwerps-) of objects (lijdend voorwerps-) zinnen in bij werkwoorden die een wil/wens, een (on)mogelijkheid of noodzaak uitdrukken.
Deze zinnen noemt men in het Grieks ook wel βουλευτικές προτάσεις, dwz. wil-zinnen.
Het werkwoord in de να- zin drukt een nog niet uitgevoerde (toekomstige) of niet uitvoerbare (irreële) handeling uit.

Afhankelijk van het karakter van de wil/wens, mogelijkheid of noodzaak, kan het werkwoord van de bijzin in de coniunctivus, het imperfectum of de indicativus staan.
Gaat het om een onvervulde of onvervulbare wens, een onuitgevoerde of onuitvoerbare handeling dan staat het werkwoord in het imperfectum.
Gaat het om een (on)waarschijnlijkheid, vaak in combinatie met een onpersoonlijk πρέπει (het is nodig dat), μπορεί (het is mogelijk dat/ het zou kunnen dat) of φαίνεται (het schijnt dat/het lijkt erop dat), dan staat het werkwoord in de indicativus (nb: de aoristos is ook een indicativus).
In alle overige gevallen staat het werkwoord in de coniunctivus en wordt het verder niet gemarkeerd qua tijd.

Complementszinnen ingeleid door να, werkwoord in de coniunctivus

wens	σε παρακαλώ να έρχεσαι στην ώρα σου.	ik verzoek je voortaan op tijd te komen.
wil	μας απαγόρευσαν να μπούμε μέσα.	ze verboden ons naar binnen te gaan.
wens	ελπίζουμε να μην της πείτε τίποτα.	we hopen dat jullie haar niets vertellen.
wens	θέλει να έρθεις κοντά της.	ze wil dat je (dicht)bij haar komt.
noodzaak	πρέπει να φύγω αμέσως.	ik moet onmiddellijk weg.
wens	μπορείς να περιμένεις μια στιγμή;	kun je even wachten?

De ontkenning na να is μη(ν),maar zij komt niet vaak voor. In een negatieve context is het eerder het werkwoord in de hoofdzin dat ontkend wordt:

wens	δε θέλει να σας το γράψει.	ze wil het U niet schrijven.
noodzaak	δεν πρέπει να το πιστέψουν.	ze moeten het niet geloven.
onmogelijkheid	δεν μπορεί κανείς να το ξεχάσει.	men kan het maar niet vergeten.

Alleen wanneer de ontkenning nadruk heeft (en duidelijk bij het werkwoord van de bijzin hoort) wordt μη(ν) in de bijzin geplaatst.

wens	προτιμάω να μήν πάω.	ik wil liever niet gaan.
wens	θέλω να μην το πεις.	ik wil dat je het niet zegt.
wens	θέλω να μην πεις τίποτα.	ik wil dat je niets zegt.
noodzaak	πρέπει να μην το γράψετε.	u moet het (juist) niet schrijven.