◄*

►*

▲**

Klemtoon en accent

In het Grieks heeft in principe elk woord van meer dan één lettergreep een accent.
Dit accent geeft aan waar bij de uitspraak de klemtoon valt.
De klemtoon valt altijd op één van de laatste drie lettergrepen.

Slechts in enkele gevallen heeft een woord van één lettergreep een accent. Dit dient dan ter onderscheiding van een ander woord met dezelfde schrijfwijze:

voegwoord	ή	of	↔	lidwoord	η	de
vragend voornaamwoord	πώς	hoe?	↔	voegwoord	πως	dat
vragend voornaamwoord	πού	waar?	↔	voegwoord	που	dat

Als het bezittelijk voornaamwoord, dat achter het zelfstandig naamwoord wordt geplaatst, opgevat kan worden als meewerkend voorwerp, krijgt het een accent.

Bij klinkercombinaties staat het accent op de tweede klinker:

λουλούδι	bloem
αύριο	morgen

Bij tweeklanken kan het accent zowel op de eerste als de tweede klinker staan:

τσάι	thee
διήγημα	verhaal

Door verbuiging of vervoeging kan het accent verschuiven.
Deze verschuiving kan een eigenschap zijn van de betreffende verbuiging of vervoeging:

μάθημα	les
μαθήματα	lessen
άντρας	man
αντρών	van mannen
πείθομαι	ik word overtuigd
πειθόμαστε	wij worden overtuigd
πείθω	ik overtuig
έπειθα	ik overtuigde

Een bezittelijk voornaamwoord, dat achter het zelfstandig naamwoord geplaatst wordt, of een meewerkend voorwerp, dat in de bevelende wijs achter het werkwoord geplaatst wordt, behoort zozeer bij het voorafgaande woord dat het in de accentuatieregel wordt betrokken. Het accent wordt in dat geval niet verplaatst maar er wordt een hulpaccent geplaatst op de laatste lettergreep van het betreffende zelfstandige naamwoord of werkwoord:

μαθήματα	lessen
μαθήματά μου	mijn lessen
πλήρωσε	betaal!
πλήρωσέ μου	betaal me!