◄*

►*

▲**

Zinsleer, werkwoord

Het werkwoord wordt verbogen naar vorm, wijs, tijd, aspect en persoon.

Het aspect van het werkwoord is het onderscheid naar het tijdskarakter dat in de handeling, beweging, toestand of eigenschap besloten ligt. Dit kan zijn:
- aan de gang zijn, gebruikelijk zijn of herhaald worden, of
- eenmalig zijn of afgerond zijn.
Welk van deze twee aspecten aan de orde is, wordt weergegeven door gebruik te maken van de 1e stam respectievelijk 2e stam van het werkwoord.

De vorm van het werkwoord kan zijn actief of passief (in het Nederlands door gebruik te maken van het hulpwerkwoord 'worden').
De wijs kan zijn aantonend, aanvoegend of bevelend.
De belangrijkste tijden zijn: tegenwoordig, verleden, toekomend of voltooid.
Daarnaast zijn er nog het tegenwoordig en verleden deelwoord.

De veelheid aan werkwoordsvormen in het Grieks maken een belangrijk verschil uit tussen het Nederlands en het Grieks.
Het misschien wel belangrijkste verschil wordt echter veroorzaakt door het feit dat het Nederlandse werkwoord een veel gebruikte onbepaalde wijs (infinitief) kent en het Grieks niet.

we kunnen het adres niet vinden. hij begint te lopen. ik rende om op tijd te komen.

Het Grieks zal in deze gevallen steeds een constructie met een bijzin maken.

δεν μπορούμε να βρούμε την διεύθυνση. αρχίζει να διαβάζει. είναι ώρα να φύγουμε.

we kunnen het adres niet vinden. hij begint te lezen. het is tijd om op te stappen.

Qua functie in de zin vallen werkwoorden uiteen in zelfstandige werkwoorden en hulpwerkwoorden.
Een bijzondere groep van hulpwerkwoorden zijn de koppelwerkwoorden.
De koppelwerkwoorden in het Nederlands zijn: zijn, worden, blijven, blijken, lijken, schijnen, heten, dunken en voorkomen.
Sommige van deze kunnen in het Nederlands ook hulpwerkwoord zijn.
De hulpwerkwoorden in het Nederlands zijn: kunnen, moeten, willen, zullen, mogen, zijn, hebben, mogen, durven, hoeven en diverse andere.
Daarbij zijn 'hebben', 'zijn' en 'zullen' hulpwerkwoorden van tijd.
Koppelwerkwoorden verbinden in het Nederlands het onderwerp met het naamwoordelijk deel van het gezegde.

Zelfstandige vallen uiteen in actieve en passieve werkwoorden.

Actieve werkwoorden vallen in twee soorten uiteen:
- werkwoorden die vergezeld (kunnen) gaan van een lijdend voorwerp of een lijdend-voorwerpszin,
- werkwoorden die niet vergezeld kunnen gaan van een lijdend voorwerp.
De eerste soort heet overgankelijk (transitief), de tweede onovergankelijk (intransitief).

overgankelijk	lezen denken	ik lees. ik lees een boek. ik denk dat ik kom.
onovergankelijk	nadenken slapen	ik denk na. ik slaap.