Zelfstandige naamwoorden
De zelfstandige naamwoorden worden onderverdeeld in mannelijk, vrouwelijk en onzijdig. Zij worden allemaal verbogen op een aantal zelfstandige naamwoorden na die aan andere talen zijn ontleend.
Welk geslacht een zelfstandig naamwoord heeft, kun je zien wanneer er een lidwoord aan voorafgaat. Op een enkele uitzondering na, is het geslacht ook te zien aan de uitgang van de nominativus enkelvoud: de uitgang -η en -α komen bijna alleen voor bij vrouwelijke zelfstandige naamwoorden, en de uitgangen -ι en -ο komen bijna alleen voor bij onzijdige zelfstandige naamwoorden. Verder is een zelfstandig naamwoord dat eindigt op -ος, bijna altijd mannelijk.
De meest voorkomende uitgangen:
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |||||
| -α | θάλασσα ελπίδα μαμά |
zee hoop moeder |
|||||
| -η | κόρη κυβέρνηση |
meisje regering |
|||||
| -ος | άνθρωπος δρόμος αδερφός |
mens weg broer |
διάλεκτος | dialect | έδαφος χρέος |
grondgebied schuld |
|
| -ο | μάγουλο πρόσωπο |
wang persoon |
|||||
| -ι | κορίτσι | παιδί | |||||
| -μα | κρέμα | room | μάθημα κύμα |
les golf |
|||
| -ης | ασθενής μπεκρής |
zieke dronkaard |
|||||
| -ας | Έλληνας άντρας συγγραφέας |
Griek man schrijver |
κρέας | vlees | |||
Bij verbuiging zal over het algemeen de laatste lettergreep wijziging ondergaan. Soms wordt een lettergreep toegevoegd (vooral in de genitivus meervoud, soms in de genitivus enkelvoud of in de meervouden). De wijzigingen zijn bijna altijd afhankelijk van de uitgang van het woord. Meestal ondergaan woorden met dezelfde uitgang ook dezelfde wijzigingen.
Bij de verbuiging van zelfstandige naamwoorden verschuift soms de klemtoon.
Meestal is dat het gevolg van de lange klinker in de uitgang: -ου, -ων, -ους
of -είς.
Daarnaast zijn er nog enkele andere redenen waardoor het aantal lettergrepen van het woord verandert.