Persoonlijke voornaamwoorden
De persoonlijke voornaamwoorden worden gebruikt om te verwijzen naar de spreker, de aangesprokene of naar de persoon of zaak waarover wordt gesproken.
De persoonlijke voornaamwoorden in het Nederlands
zijn:
ik, mij, wij, ons, jij, jou, u, gij, jullie, hij, zij, haar, het,
zij.
De Griekse persoonlijke voornaamwoorden zijn:
εγώ, εσύ, αυτός, εμείς, εσείς, αυτοί.
Net als in het Nederlands worden de Griekse persoonlijke
voornaamwoorden onderscheiden in sterke en
zwakke persoonlijke voornaamwoorden.
sterk | zwak | |||||
1e persoon | ev | nom | εγώ | ik | 1) | |
gen | εμένα | mij | μου | me | ||
acc | εμένα | mij | με | me | ||
mv | nom | εμείς | ||||
gen | εμάς | ons | μας | ons | ||
acc | εμάς | ons | μας | ons | ||
2e persoon | ev | nom | εσύ | jij | ||
gen | εσένα | jou | σου | je | ||
acc | εσένα | jou | σε | je | ||
mv | nom | εσείς | jullie, u | |||
gen | εσάς | jullie, u | σας | jullie, u | ||
acc | εσάς | jullie, u | σας | jullie, u | ||
3e persoon | ev | nom | αυτός/-ή/-ό | hij, zij, het | ||
gen | αυτού/-ής/-όυ | hem, haar | του, της, του | 'm, d'r, 't | ||
acc | αυτό(ν)/-ή(ν)/-ό | hem, haar | τον, τη(ν), το | 'm, d'r, 't | ||
mv | nom | αυτοί/-ές/-ά | zij | |||
gen | αυτών | hen, hun | τους | ze | ||
acc | αυτούς/-ές/-ά | hen | τους, τις/τες, τα | ze | ||
Bijvoorbeeld.
με φώναξε. | hij riep me. |
να φύγουν αυτοί, όχι εσείς. | zij moeten weggaan, niet jullie. |
σου το έδωσε. | hij gaf het je. |
φέρε το. | breng het. |
1 ) Het ontbreken van de nominativus (1e, 2e, 3e persoon; enkelvoud en meervoud; mannelijk, vrouwelijk en onzijdig) heeft direct verband met het verschijnsel dat het Grieks in een zin waarin het Nederlands één van de zwakke persoonlijk voornaamwoorden als onderwerp heeft, geen expliciet onderwerp vermeldt. Het betreffende onderwerp heeft namelijk (in aantal en persoon) een één-op-één-relatie met de uitgang van het werkwoord.