Passivum, 2e stam, 1e conjugatie, type A en B
Het kenmerk van de tweede stam passief is bij het overgrote deel van de regelmatige werkwoorden van de eerste conjugatie een -θ- die aan de tweede stam van het activum wordt toegevoegd. Onder invloed van deze toevoeging kan de medeklinker waarop de passieve tweede stam eindigt (en zelfs de klinker of medeklinker die daaraan voorafgaat), afwijken van de (mede)klinker(s) waarop de actieve tweede eerste stam eindigt.
Aan de hand van de klinker of medeklinker waarop de eerste stam eindigt, en de medeklinker waarop de tweede stam eindigt, laten de (regelmatige) werkwoorden zich indelen in de volgende groepen:
eerste stam op | tweede stam actief op |
tweede stam passief op |
-β-, -π-,-πτ-, -φ-,-φτ-, -αυ-,-ευ- | -ψ- | -φτ-, -φθ-, -ευτ- |
-γ-,
-γγ-,-γχ-,
-κ-,-χ-,
-χν- -ζ- -σσ-, -ττ- |
-ξ- | -χτ-, -χθ- |
-δ-,
-θ-,-τ- -ν- -ζ- klinker |
-σ- | -στ- |
-ν- klinker -θέτω |
-σ- | -θ- |
-αιν- | -ασ-, -ησ- -αν-, -ην- |
-ηθ-, -αθ- -ανθ-, - |
-ν- | -ιν-, -υν-, -αν- | -ιθ-,-υνθ-, - |
-αρ-, -ιρ- | -αρ(ισ)-, -ιρ(ισ)- | -αριστ-, -ιριστ- |
Nb. De werkwoorden waarvan de 1e stam op -ν- of op een klinker eindigt, vallen voor de 2e stam passief op een andere wijze in groepen uiteen dan voor de 2e stam actief.
Diverse werkwoorden vormen de tweede stam passief niet door toevoeging van een -θ- aan de tweede stam actief, maar door wijziging van de klinker in de laatste lettergreep van de stam.