◄**

▼*

►**

Zinsdelen, meewerkend voorwerp

το έμμεσο αντικείμενο

Het zinsdeel dat aangeeft op wie of wat de totale handeling (zijnde het gezegde plus eventueel lijdend voorwerp) is gericht, is het meewerkend voorwerp.
In het Nederlands krijgt het meewerkend voorwerp ofwel geen voorzetsel, ofwel één van de voorzetsels 'aan' of 'voor'.
Een hele (bij)zin kan als meewerkend voorwerp van een andere (hoofd)zin dienen: de meewerkendvoorwerpszin.

hij gaf zijn vrouw een gouden ring. hij gaf een gouden ring aan zijn vrouw.

 

In het Grieks geldt:
- het meewerkend voorwerp wordt voorafgegaan door σε of για.
- behalve als het een zwak persoonlijk voornaamwoord is, dat komt dan in de genitivus

έδωσε ένα βραχιόλι στην Μαίρη.	hij gaf een armband aan Marie.
της έδωσε ένα βραχιόλι.	hij gaf Marie een armband.
δε της το έδωσε.	hij gaf hem haar niet.
	hij gaf strafwerk aan wie te laat kwam.

 

In combinatie met het onpersoonlijke αρέσει is toch nog een zelfstandig naamwoord in de genitivus als meewerkend voorwerp mogelijk:

της Άννας αρέσουν τα λουλούδια.

Anna vindt de bloemen mooi.

Daarbij ligt de nadruk op de bloemen of het mooi vinden, maar niet op Anna.

 

Nb. Indien in het Grieks zowel het meewerkend voorwerp als het lijdend voorwerp een zwak persoonlijk voornaamwoord is, dan komt het meewerkend voorwerp vóór het lijdend voorwerp.
Indien er ook nog een ontkenning wordt gebruikt, komt deze direct vóór het meewerkend voorwerp

 

 

Nb. Enkele Griekse werkwoorden gaan vergezeld van twee objecten in de accusativus.
Anders gezegd: het meewerkend voorwerp staat in dat geval ook in de accusativus.

Bijvoorbeeld: ρωτάω - vragen
προμηθεύω - leveren, voorzien van