◄**

▼*

►**

Wederkerende voornaamwoord

η αυτοπαθής αντωνυμία

Wederkerende voornaamwoorden zijn bijzondere vormen van de persoonlijke voornaamwoorden.
Zij verwijzen altijd naar het onderwerp van de zin.

De wederkerende voornaamwoorden in het Nederlands zijn:
me, je, zich, ons, mezelf, jezelf, zichzelf, onszelf.

Het Griekse wederkerende voornaamwoord is: ο εαυτός. Dit wordt steeds gecombineerd met een bezittelijk voornaamwoord. Dit leidt dat tot de volgende combinaties:
ο εαυτός μου, ο εαυτός σου, ο εαυτός του, ο εαυτός της, ο εαυτός μας, ο εαυτός σας, ο εαυτός τους

Het gebruik van het wederkerend voornaamwoord in het Grieks en het Nederlands komen niet overeen.

Het niet nadrukkelijke gebruik van het Nederlandse wederkerende voornaamwoord (me, je, zich, ons) wordt in het Grieks tot uitdrukking gebracht in het werkwoord.

πλένομαι

ik was me.

Toch kan ook het Griekse persoonlijke voornaamwoord gebruikt worden om het Nederlandse wederkerig voornaamwoord weer te geven:

με πήρε μαζί του.

hij nam me met zich mee.

Voor het nadrukkelijk gebruik van het wederkerend voornaamwoord (mezelf, jezelf, zichzelf, onszelf) gebruikt het Grieks de constructie met εαυτός.

κοιτάζει μόνο τον εαυτό της

zij denkt alleen aan zichzelf

Het wederkerend voornaamwoord ο εαυτός wordt als volgt verbogen:

	enkelvoud
nom	ο εαυτός
gen	του εαυτού
acc	τον εαυτό

Achter ο εαυτός plaatst men de genitivus van het zwak persoonlijk voornaamwoord: μου, σου, του, της, μας, σας, τους. Bijvoorbeeld:

κοιτάζει μόνο τον εαυτό της.	zij denkt alleen aan zichzelf.
είπα στον εαυτό μου ...	ik zei bij mijzelf ...
μόνο για τον εαυτό σας νοιάζεστε.	jullie geven alleen om julliezelf.
δεν είναι κύριος του εαυτού του.	hij is zichzelf niet meester.

Men treft ook de ironische vorm ο εαυτούλης (μου, σου etc.) aan.
Σκέφτομαι μόνο τον εαυτούλη του (hij denkt alleen maar aan zichzelf, met de ondertoon van 'ikke, ikke, en de rest kan stikken').

In de spreektaal komt in plaats van τον εαυτό μας, σας, τους ook de vorm τους εαυτούς μας, σας, τους voor; en in plaats van του εαυτού μας, σας, τους komt ook de vorm των εαυτών μας, σας, τους voor. Deze meervoudsvorm wordt vooral gebruikt als er in de zin een bijstelling staat die overeenkomt met het wederkerend voornaamwoord. Bijvoorbeeld:
νομίζουν τους εαυτούς τους ανώτερους απ' όλους (zij vinden zich beter dan de rest)