Syntaxis, bijwoorden
το επίρρημα
Ontkenning - η άρνηση
Het Grieks kan een ontkenning op volgende manieren vorm geven:
όχι 1) | als tussenwerpsel | nee |
όχι | als bijwoord in zin zonder persoonsvorm | niet |
δεν | als bijwoord in zin met persoonsvorm 2 ) | niet |
μην | als bijwoord in zin met persoonsvorm 3 ) | niet |
μην | als voorvoegsel bij een bijvoeglijk of zelfstandig naamwoord | niet |
1) Nee als antwoord wordt vaak vergezeld van een achterwaartse beweging van het hoofd of het optrekken van de wenkbrauwen.
2) δεν staat altijd vóór de persoonsvorm en -in de toekomende tijd- vóór het partikel θα.
3) In zinnen in de coniunctivus of imperativus gebruikt men μη(ν) in plaats van δε(ν), maar niet na φοβάμαι μη(ν)/μήπως.
Bijvoorbeeld:
ο Νίκος πηγαίνει στον Άγιο Νικόλαο, αλλά ο ναύτης όχι. ο Νίκος πηγαίνει στον Άγιο Νικόλαο, αλλά ο ναύτης δεν πηγαίνει. | Nikos gaat naar Agios Nikolaos, maar de zeeman niet. |
πρέπει να μην κλαις. | je moet niet huilen. |
οι μη καπνίζοντες | de niet rokers |
μη ουσιώδης | niet essentieel. |
Het Nederlandse niet kan ook reeds besloten liggen in het gebruikte werkwoord:
φοβάσαι να πηδήξεις; | durf je niet te springen? |
De Nederlandse ontkenning is ook impliciet bij het gebruik van een enkele voornaamwoorden in een beknopte zin zoals die vaak gebruikt wordt in een antwoord:
τίποτα | niets |
ποτέ | nooit |
καθόλου | zeker niet, in zijn geheel niet |
'Nee' zeggen kan de Griek ook doen door slechts het hoofd een beetje naar achteren te kantelen. Eventueel wordt daarbij met de tong geklikt.
Zie ook het onderwerp 'bevestiging'.
Nb1. Behalve de ontkenning δε(ν) bestaat er ook een woord δε met de betekenis 'echter'.
Nb2. Behalve de ontkenning μη(ν) bestaat er ook een voegwoord μην met de betekenis 'dat (niet)'.