◄**

▼*

►**

Eigennamen

Vrouwennamen

Bij mannelijke eigennamen op -ος met het accent op de voorvoorlaatste lettergreep treedt klemtoonverschuiving op in de genitivus enkelvoud, wanneer een meisjesnaamen of naam van een getrouwde vrouw gaat (paradigma άνθρωπος):
- η Κατερίνα Παπαδοπούλου (haar vader heet Παπαδόπουλος)
- η κυρία Μαρκοπούλου (haar man heet Μαρκόπουλος).
Bij mannennamen verschuift de klemtoon in principe niet (paradigma καλόγερος):
- η μουσική του Μαρκόπουλου
tenzij het gaat om straatnamen (paradigma άνθρωπος):
- η (οδός) Παπαχριστοδούλου (genoemd naar Παπαχριστόδουλος).

Manneljke voornamen

Bij mannelijke voornamen op -ος is de uitgang van de vocativus over het algemeen -ε.
Een aantal tweeletterige voornamen hebben echter een uitgang op -ο. Bijvoorbeeld: Νίκο, Μάρκο, Χρήστο, Πέτρο, Γιώργο.
Ook enkele drielettergrepige voornamen hebben deze eigenschap: Άγγελε, Μαρκόποπουλε.
Het is overigens niet ogebruikelijk als bij het roepen de nominativus gebruikt wordt: Πέτρος! Μιχάλης! Βασιλειάδης!

Namen van eilanden

Over het algemeen zijn de namen van eilanden vrouwεlijk, ook al is de uitgang vaak -ος.
Een enkele uitzondering: ο Πόρος, ο Σκόπριος

Straatnamen

Straatnamen staan in het Grieks over het algemeen in de genitivus. Dit wordt veroorzaakt door het weglaten van het woord οδός:
- η (οδός) Παπαχριστοδούλου.
Verder treedt in geval van vernoeming naar mannelijke personen met een proparoxytone naam op -ος klemtoonverschuiving op:
η (οδός) Παπαχριστοδούλου (genoemd naar Παπαχριστόδουλος).

Zo nu en dan treft men een oudere nevenvorm van de genitivus enkelvoud aan: met klemtoonverschuiving en met de uitgang -ης in plaats van de verwachte verbuiging volgens het paradigma θάλασσα . (Dit gebeurt soms ook bij een uitgang -ας indien er een klinker, klinkercombinatie of een ρ direct aan voorafgaat.)
Bijvoorbeeld:
- η (οδός) Κηφισίας (de Kifisia-weg; de gelijknamige wijk heet Κηφισιά) in plaats van Κιφισιάς
- η (λεωφόρος) Βασιλίσσης Σοφίας (de Koningin Sophia-boulevard; van βασίλισσα, koningin) in plaats van βασίλισσας.

Nationaliteiten

De naam van een land en de aanduiding van de bewoner ervan wordt met een hoofletter geschreven.
De aanduiding van de vrouwelijke bewoner wordt met een speciale uitgang afgeleid uit die van de mannelijke bewoner, -έζα of -ίδα.

 

η Eλλάδα	Griekenland
η Ολλανδία	Nederland
ο Ολλανδός	de Nederlander
ο Έλληνας	de Griek
η Ολλανδέζα	de Hollandse
η Eλληνίδα	de Griekse

 

De bijbehorende bijvoeglijke naamwoorden worden met een kleine letter geschreven.

η ολλανδική ποδοσφαιρική ομάδα	het Nederlandse voetbalelftal
η ελληνική αρχαιότητα	de Griekse oudheid

In het Nederlands wordt de nationaliteit van een persoon aangegeven met behulp van een bijvoeglijk naamwoord.
In het Grieks wordt dan een zelfstandig naamwoord gebruikt.

η Eλληνίδα φοιτήτρια	de Griekse studente
ο Ολλανδός ποιητής	de Nederlandse dichter

Dit leidt tot een vorm van reduplicatie van het zelfstandige naamwoord.