Bijwoorden
Bijwoorden afgeleid van voltooid deelwoorden
Een voltooid deelwoord kan gebruikt worden als bijvoeglijk
naamwoord.
Een bijvoeglijk naamwoord kan gebruikt worden als
bijwoord.
Het ligt dus voor de hand om te denken dat een voltooid deelwoord (passief) ook gebruikt kan worden als een bijwoord.
Dit blijkt echter niet of nauwelijks te gebeuren.
De reden hiervan zou de volgende kunnen zijn:
Een bijwoord zegt iets over de handeling die door het werkwoord
wordt beschreven.
Een voltooid deelwoord zegt dat iets is gebeurd, is afgerond, in
een bepaalde toestand verkeert.
Deze twee dingen hebben iets tegenstrijdigs: óf iets is gaande,
óf iets is afgerond.
Een voorbeeld van een voltooid deelwoord passief dat als bijwoord gebruikt wordt:
ετεροχρονισμένα. | later dan was gepland of had gemoeten, te elfder ure |
Er zijn ook enkele bijwoorden waarvan het lijkt dat ze op een voltooid deelwoord passief zijn gebaseerd, maar die dat in feite niet zijn.
Ze zijn afkomstig van niet meer in gebruik zijnde werkwoordsstammen uit het oude Grieks.
Bijvoorbeeld:
συγκεκριμένα συγκεκριμένως |
in concreto |
λαμθασμένα | ten onrechte |
Daar komt nog bij dat in het Nederlands het onderscheid
tussen een bijwoord en een predikaat van het onderwerp weinig
opvallend is:
- de bergbeklimmers keerden snel naar huis terug
- de bergbeklimmers keerden vermoeid naar huis terug.
Het Grieks zal een predikaat bij het onderwerp (vermoeid) als
bijvoeglijk naamwoord bij het onderwerp verbuigen en geen
bijwoord gebruiken.
De Nederlandse spreker zal het snel met een bijwoord verwarren
en dan in het Grieks ook (ten onrechte) voor een bijwoord kiezen.
Voor het dagelijks gebruik heeft dit allemaal weinig consequenties.