◄**

▼*

►**

▲***

Bijvoeglijke naamwoord

το επίθετο

Bijvoeglijke naamwoorden (adjectiva) worden gebruikt om een eigenschap of hoedanigheid van een persoon, object of begrip aan te geven. Ze kunnen op twee verschillende manieren in de zin voorkomen:
(1) als bijvoeglijke bepaling bij een zelfstandig naamwoord (de rode auto)
(2) als naamwoordelijk deel van het gezegde (het feest was leuk).

Verder vormen de bijvoeglijke naamwoorden de basis voor:
a) de trappen van vergelijking (mooi - mooier - mooist)
b) een grote groep van bijwoorden (de zon schijnt fel).

Bijvoeglijke naamwoorden worden in principe verbogen en dienen dan in geslacht, getal en naamval overeen te komen met het zelfstandig naamwoord of voornaamwoord waar ze bij horen '). Bijvoorbeeld:

μια όμορφη κοπέλα	een mooi meisje
ο άντρας είναι μεγάλος.	de man is groot.
οι φοιτητές είναι έξυπνοι.	de leerlingen zijn slim.
το κόκκινο αυτοκίνητο	de rode auto
το αυτοκίνητο είναι κόκκινο.	de auto is rood.

Diverse uit vreemde talen afkomstige bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden die als bijvoeglijk naamwoord worden gebruikt, worden niet verbogen.

το μπεζ παλτό

de beige mantel

Over het algemeen verschuift de klemtoon bij de verbuiging van bijvoeglijke naamwoorden niet.

Net als in het Nederlands kunnen in het Grieks voltooide deelwoorden (passief) als bijvoeglijk naamwoord worden gebruikt (bijvoorbeeld: γραμμένος - geschreven). Pas op: niet alle werkwoorden hebben een voltooid deelwoord.
Dit geldt ook voor de tegenwoordige deelwoorden passief (bijvoorbeeld: ενδεχόμενος - eventueel). De tegenwoordig deelwoorden actief (bijvoorbeeld: διαβάζοντας - lezend) kunnen in principe niet als bijvoeglijk naamwoord worden gebruikt.

Ook bijwoorden kunnen als bijvoeglijk naamwoord worden gebruikt.

οι Κάτω Χώρες

de Lage Landen (Nederland)

De vragende bijwoorden vormen een speciaal geval: het Nederlandse vragende bijwoord 'hoeveel' wordt in het Grieks weergegeven door het bijvoeglijk gebruikte 'πόσος'.

Bijvoeglijke naamwoorden worden -net als in het Nederlands- in vergelijkingen gebruikt. Er worden dan -net als in het Nederlands- speciale uitgangen gebruikt: mooi, mooier, mooist - όμορφος, ομορφότερος, ομορφότατος.

Net als in het Nederlands kan in het Grieks een bijvoeglijk naamwoord in veel gevallen als zelfstandig naamwoord worden gebruikt (bijvoorbeeld: πλούσιος - rijk, οι πλούσιοι - de rijken).

') Uitzonderingen op deze regel worden besproken in de syntaxis.